Karanlık dünyadayım günlerim hiç aymıyor
İsle kaplı bu hanem bana mezar Azize’m
Gel derdime çare ol el adamdan saymıyor
Biri iyilik yapasa biri kızar Azize’m


Mühürledin döşümü kaldım keder içinde
Kaç sınavdan geçtim ben hepsi heder içinde
Yalnızım bir başıma sen keyifle geçinde
O zevki sefan var ya beni üzer Azize’m


Hacı yatmaz şu bahtım hiç yüzüme gülmüyor
Giden elimden gider daha geri gelmiyor
Sende bırakıp gittin aklım bunu almıyor
Bu nasıl kader böyle ahtı yazar Azizem


Yedi iklim dört mevsim her günüm sanki kışta
Sanmaki bir sevdam var gönlüm duruyor boşta
Sensiz her yer cehennem yanıyorum ataşta
Aklım divane olmuş el el gezer Azize’m


Tadı yoktur zamanın kıymetsiz geçer vakit
Yokluğunda hicranlar dersin böğrüme akit
Ya gel bana güzelim yada hayalimden git
Seni sensiz sevmekse beni bozar Azize’m


Hüzünler sarar beni otururken çardakta
Gırtlağımdan geçmeden çayım soğur bardakta
Mazimizi andıkça sözler çıkmaz dudakta
Seni seven şu gönlün sensiz azar Azize’m


M.Kılıçel