SEN

Sen,
Bir günüme sığmayan uçsuz bucaksız hayallerimin başkentisin,
Sersem yıllarımın acımtırak loşluğusun,
Öncesi ve sonrası olmayan
peltek düşlerimsin,
Karanlığı aydınlığa sürükleyen, asırlara meydan okuyan
İskenderiye fenerimsin.

Sen,
Hücrelerime ilmek ilmek işlenmiş
katre-i nurumsun,
Yürek sancıma deva olan
ağrı kesicimsin,
Süveydaya hasret tebessümlerimin
nazenin gamzesisin,
Kuru ayazlarda bedenimi sarıp sarmalayan
umutlarımın paresisin.

Sen,
Bana güveni aşılayan
ahiretliğimsin,
Yorgun argın gönül sokağımın
Şirin’isin,
Dizlerime can veren tatlı tatlı esen
meltem esintimsin,
Ruhumu bakışlarınla yerle bir eden
şiirimsin...

Sen,
Uğruna satırlardan kalp köprüsü
kurduğum
lamiamsın,
Poyraza, karayele meydan okuduğum
vakti leylimsin,
Günahlardan arındığım
serzenişlerimsin,
İmanının yarısını tamamlayan
sol tarafımsın.

Sen,
Beni ben yapan duamsın,
Rabbimden istediğimsin,
Şuursuz vuslatlarımın beklediği meçhulüsün,
Ve sen bensin, bende senim,
Ben senin sen bensin....

Ümit Acarer