0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
652
Okunma

KEDER…
Sükûta ermiş çaresizliğin adı...
Her gün ölüm, her gün acı, her an gözyaşı…
Keder; başka dünyalara aitlerin ağıdı…
Anaların, babaların, kardeşlerin, dayıların,
Amca, teyze, ÇOCUKLARIN “kader” kâğıdı…
Keder; yokluğun-yoksulun heybesindeki azık-katık…
Yananların feryadındaki dayanılmaz sessiz çığlık…
Keder; insan olanın kalbine düşen kurşuni ağırlıktaki tortu…
Ve onca acının üzerine çöken heyûla, katranî korku…