1
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
848
Okunma
Denizin gölgesi düşer gözlerine
Güneş bakışlarını kıskanır
Gökyüzü kaybolur gülüşlerinde
Yeryüzü sere serpe olur
Sıradağların ardına gizler kendini
Upuzun gecelerin ardından
Mahcup gözlerle bakar...
Gözlerinin ışığından
Güneşe davetiye çıkarır...
Bakışlarınca umut olur tan yeri
Güne merhaba demeni bekler
Gizlendiği yerden Yeryüzü...
Gözlendiğini bilemeden
Savurur süpürürsün
Karanlığı geceyi güneşin ardına..
Güneş ses verir kendi yalnızlığında
Saklandığı yerden doğar gözlerine
Sese gelir yalnızlığın uçsuz bucaksızlığında
Kucaklar yeryüzünü o incecik kollarında
Dolaşır bakışlarınca ısıtırsın yeryüzünü..
Gözlerinde canlanır yaşam..
Necip Kahraman