4
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
767
Okunma
Göçüyorum ben yine,mecburi Kenan ili üzerinden,
Yani,bir Yusuf misali,dediler ki güya Leyla Babil’de,
Çok umuttan bir umut,yola saldık ruhu bedenden,
Hüzünlü sazlar çalınır Babil’in asma bahçelerinde.
Adımız Seyyah ya,sürgünüz Leyla nereee biz ora,
Aşk fani kalbe sığmayınca,fidan oluruz toprakta,
Bedenler yansın ateşte,içinden can çıkmayacaksa,
O nasıl candır ki,aşk için ateşte yanmayacaksa ?
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz