Güneşten sıyrılıp, göklerden taşıp
Gün ışığı vurmasın yüze.
Kavuşupta, kavramasın bulutları
Bir asi küleğin, haşmetli esintisi bu gecede,

Cefamsa çekerim deyip, otur!
Dermanı bulunmaz sanırsın derdin, sus!
Köreldi, kılıç kıran aşklar ufukta,
Bekleme esrikken, bir mucize hayattan.

Bugünde arık, buruk ve soğuk sokaklar
Yüz tutmuş ağlamaya pınarlar,
Kanat çırpmaz, soluk benizli kuşlar,
Gelecek çaresi suları serin diyarlardan...

Seher yeri, değmeden martılar suya,
Güller kızarır, çocuklar, gülüşüp oynaşır.
Ben sürgünde bir asi miyim?
Herkes gülerken, içim bir sönük kalır.

Bakışlarınla ektiğin umut tohumları,
Meleklerin kıskanıp, Tanrıya yalvardığı
Eşsiz bir sızıyken mi yüreğime,
Yeşeripte gür bir kök saldı, doğanın tiz sesine?

Bir feryattır bu, dinlesin şimdi herkes:
Çalınırken şen sesi uzun bir klarnetin,
Daldım uyanılmaz bir uykunun hülyasına;
Memleket hasreti kaplamışken bendimi.

Güneşe varmak olsun nihai hedef,
Bizim azmimiz, sarp kayaları dahi deler geçer.
Unutmayın zalim sevgisizler;
Yakındır, saf altından makber...

Vahasız çöllerde, serap gördüm,
Kum taneleri yüzümden süzülürken.
Sizin o güzel dedikleriniz kepazeler,
Ne bir selama, ne bir şair sevgisine bedel...