10
Yorum
37
Beğeni
0,0
Puan
2183
Okunma
kaybettiysem ruhumu dizelerde
kalbimi göğsünde unuttum demektir..
üstümde tonlarca karanlık
dilimde ağlak bir masal
bir varmış diye başlayıp, bin yokmuşla devam eden..
delice bir yağmur yağıyor aklımın içine, bilmiyorsun..
şehrime yakışıyor bulutlar üstelik
kâinat bana ağlıyor bugün,
belli..
korkma ama
beklemiyorum acılarımı okşamanı
ya da ne bileyim
karanlıktan ürktüğümde ruhuma sokulmanı..
lakin
ellerini unuttuğundan beri üşüyor saçlarım
-saçlarım hep nemli çünkü..
-saçlarım hep kirli..
siyahi suskularım
ağıt yakıyor parmak uçlarıma..
karardı yine gökyüzü
zaten ne sen anlayabildin kalbine boyun büküşümü
ne ben anlatabildim, ölümcül sensizliğimi..
sadece şiirlerim işte
kalbimin aynası olan şiirlerim..
hem bilirim, çirkinliğimi tek sevensin şu dünyada
hüzün sarkıtlarının yuvalandığı gözlerimi tek bilen..
göğsümde de bir ağrı var ki sorma
yıldızsız bir gecede
ay’ı şahit tutup, gözümün karasını akıttım az önce
ondan heralde..
an sensizlik ya
sol yanımda bir yerleri tekmeleye tekmeleye öldüresim,
sonra da cinayetten yargılanınca
tam onaltı kere müebbet yiyip
kalbimi ateşlerde yakasım var..
-kalbim yerindeyse tabi..
emel güneysu