Eriyorum şimdi seninle sensiz
Bana güneşe çık diyorlar
Bilmiyorlar bende ki seni
Bilseler seni
Derler git yanına
Ellerini ellerinden
Gözlerini gözlerinden ayırma
Anlatasım var seni
Ne zaman ki
Seni anlatmak istesem
Kelimeler içinde düğümleniyorum
Çünkü biliyorum hiçbir bir söz
Seni anlatmaya yetmez
Birikiyorsun bende aşk diye
Ben eksiliyorum her an sen diye
Her şeyi boş vermişim
Bilmem ki bu ne haldir
İçmişim zehri ölmem
Göz dikmişim ufuklara
Yine de dirilmem
Eriyorum acıları ezberleyerek
Geçer elbet böyleside
Ama gelip geçende ezip geçiyor
Biliyor musun ölesim var
İntiharları kuşanarak
Umutsuzluk içinde değil
Çektiğim acılara inat
Umut içinde ölesim var
Gönlümün mührü elinde
Geceyi gündüzle tutuşturasım var
Hani ben eksik kaldım sensiz
Yine bir garip aşkla seninle tamamlandım
Sen gözyaşıyla alevlendirdin duyguları
Ben ağlamayı beceremesemde
Yürekten yandım cehennemi utandırırcasına
Şimdi eriyorum biliyorum güneş faydasız
Bana gerekli olan sensin
Ben razıyım bu zindana ey sevdam
yeter ki sen gel sar beni
Prangasız bırakma beni bu çilehanede
Sen gülümsün hiç solmayan
Bize gerekmez çorak toprak
Gönlüm sana yuvadır
Sen gönlüme mabet
Gel gönül sayfama değsin gözlerin
hasret okusun bizi aşk diye
Gönül doysun aşka nakış nakış sen diye
Gel şafaklar seninle gelsin geceme
Gözyaşlarım dinsin ansızın
Gel yüreğim sensiz sığmaz zindana
Vurma beni ıssız çöllere
Bitmeyen aşkın eriyen sevdalısıyım
Gel aşkın güllerini sereyim önüne
Şiirleri nakşetmek isterim sol yanına
Sen gelirsen güzel günlerde gelir

Sinan Bayram