Ozanım tarihim hikayem uzun
Meftunu olmuşum Veysel’de sazın
Dedem korkut ta ki kırık kopuzun
Teline bağladım kendi kendimi

Değişemez dilin ne ise o sun
İçimi dışımı bıraktım yusun
İndim kaynağına bizim yunusun
Diline bağladım kendi kendimi

Bir ceylan misali Turan yaralı
Yaranın üstünde dağlar sıralı
Sana susadıkça andım aralı
Gölüne bağladım kendi kendimi

Bu yolda engeller kesemez hızım
Gelmezse gelmesin var oğlum kızım
Ben bir mürit oldum mürşit Atsız’ım
Yoluna bağladım kendi kendimi

Uşağı olamam gelen ağanın
Yavrusu da doğan olur doğanın
Götürdüm soyumu Oğuz Kağan’ın
Dölüne bağladım kendi kendimi

Sanma geri durur sanma asılmaz
Gürleşir kavgada sesim kısılmaz
Ülkü nazlı yârdir ona küsülmez
Beline bağladım kendi kendimi

Deseler sefer var gelsem talime
Ne kavgalar gördüm bakma halime
Balyoz gibi insin diye zalime
Eline bağladım kendi kendimi

Dolaştım alemin dört bir bucağın
Şefkatin görmedim başka kucağın
Üfle obamızda yanan ocağın
Külüne bağladım kendi kendimi

İsyanı göğsümde saklı dağların
Sızısı içimde eski çağların
Figan etmek için viran bağların
Gülüne bağladım kendi kendimi

Z İ Y A A C A R
27.11.2016/KONYA