Sanki alev aldı, bu kuru içim.
Beni uzaklardan tutuşturan var.
Özlemi çıraymış, var mı bir suçum
Gönlünü, gönlüme bitiştiren var.


Bahardan el almış, dallanıp durur.
Açar tomur, tomur, güllenip durur.
Sevda sarhoşuymuş, sallanıp durur.
Beni bu işlere, karıştıran var.


Bir şey anlatacak, hikaye bu ya.
Düşünde atlamış bir akar suya.
Doymamış sevgiye, aç imiş güya.
Beni aşk niyetine, atıştıran var.


Kanadı kırılmış, uçamıyormuş.
Yürüyüp dünyadan göçemiyormuş.
Derdini kimseye açamıyormuş.
Beni çare ile, yarıştıran var.


Emsalmiş benimle, aynı yaş imiş.
Baharı görmemiş, gönlü kış imiş.
Hem boylu poslu, hem güzel, hoş imiş.
Beni bir merakla, soruşturan var.


Gönül dostluğunun olmaz keşkesi.
Günden güne artar bitmez coşkusu
Birisi’ ne kalsa, yoktur kuşkusu.
Kendi kendisiyle, kırıştıran var.






zekeriya duman