gel dedim ümitsizliğe yakın bir dem
gül dediğin yerde
görmek dileğiyle sancısız günleri de
güneşin nehrinde birlikte yıkanalım
gözlerimizde dalgalansın su
gölgesinde yaprağı yıkanmış dalların



gönül hayli yorgun beklemekten
genzimizde yaşanmamış yılların tortusu kalmış
garazi bize geçmiş günlerin
geçip gitmedi kalbimde seğirmede
gün güne çoğaldı içimdeki har
gayretim boşa gitti
gelmedi yar


gel dedim sevdanın en ateşli zarıyla
gir içeri bu bahçenin çiçekleri beyaz
görgüsünde siyah geceler yazmaz
gök alabildiğine yıldızlarla heybetli
göle düşse de koynundan tek yıldız
girdabında boğmaz ummana salar



gittin yar. bunca ağarttığım zamana rağmen
gelmedin bir kere soluyalım aynı havayı
günler seninle açsın gülü laleyi
gecelerde penceremizde büyüsün ay
gülmeyi öğrensin bizden öyle ak öyle haylaz
görünmesin bir daha ne bir leke ne gölge
gururumuz olsun yaşadığımız zaman



gelmedin seke seke yürümedi gün
genç değil artık ayaklarım kapında
gümbürdemez bir davul aşkın sesinde
geri geri gider adımlarım
geçmişe yazılır sitem kıskançlık nazlar
gözlerin kalır aklımda sadece
gözlerin suya düşmüş söğüt yaprağı..

25. 11. 2016 / Nazik Gülünay