Aşka kanat dikmiştin geremedin mi gönül?
Şahikaya döşeğin seremedin mi gönül?
Kapısına vardın da giremedin mi gönül?
Bu aşka talip isen meşakkat dereceksin
Uzun bir maratondan geçersen ereceksin

Kitap gibidir sevda sondan okunmaz asla
Aşkın derinliğine varıp dokunmaz asla
Peşinden koşmak ile yakaya konmaz asla
Ilgıt rüzgâr değildir gönlü okşayıveren
Sanma da tatlı düştür; hayallerle göveren

Istırabından sine büklüm büklüm bükülür
Ne hayallere sığar ne kapıya dikilir
Deminden sızan hasret cefa ile çekilir
Ayrık otuna benzer yol alır yara yara
Nazenin de yapısı değildir ya mudara

Aşk bu kolay mı sandın? Öyle kolay olsaydı!
Ne değeri kalırdı her gönle uğrasaydı
Can evinden göveren bir dikenli asaydı
Ardı sıra gitmeye sabırla sürek ister
Kapısından geçmeye yanık bir yürek ister

Sıdk ile düş ki yola, yolun vara menzile
Adım adım ilerle sebat ile zikr ile
Dağa taşa selam ver geçme birini bile
Irmağı küçümseme o da varır deryaya
Kırılmasın ümidin yürü kalsan da yaya

Lale de bir gül de bir hepsi kanar zikriyle
Aşığın derdi rıza bölmez onu fikriyle
Rengi aşk, kokusu aşk olmaz işi meşk ile
Geçmez lokması dahi haramın boğazından
Ekmeğini bölüşür tasalanmaz azından

Çileli sinelerde aşk yerleşip can bulur
Esaretten sıyrılıp nefis mutmain olur
Rızasını gözeten Hakk’a doğru yol alır
Maksadı maşuk olan sıddık olmayı seçer
Aşktır bu kapısından ancak sadıklar geçer

Denilir ya dünyanın üstü tas altı hamam
Keselenip yunulsa olur mu işler tamam?
Halbuki şu faninin olmaz işi tastamam
Arınsın yunup gönül serkeş zamanlarından
Sıyrılıp çıksın düze dipsiz gümanlarından

20 Kasım 2016