GÖZLERİN (188)

Öyle bir bakış ki, canlardan aziz.
Yüreğin içine sızan gözlerin.
Bir huri meleksin gönüllerde iz.
Öze tatlı bakış hazan gözlerin.

Bir ışık huzmesi parlayıp yanar.
Birden havalanıp sineye konar.
Bu gönül durmadan bir gönül arar.
Sürgünlere yollar fizan gözlerin.

Dilde değil gözde sözlü ibare.
Selamlı bakıştır bir zülfü yare.
Bazen bir kıvılcım adı şerare.
Gökkuşağı olur bazen gözlerin.

Yalansız dolansız bakarmış meğer.
Güzelliğe emsal en büyük değer.
Diller suskunlukta kalmışsa eğer.
Sessizce söz söyler hüzün gözlerin.

Uzaktan da olsa şöyle bakarak.
Sevgi ve sevdaya doğru akarak.
Şu divane gönlü aşka sokarak.
Şiirler şarkılar yazan gözlerin.

Mevsimsel fark olmaz varsak kışına.
Bir huzme ışıktır kalp yakışına.
Bu can kurban olur o bakışına.
Arada da bazen kızan gözlerin.

İşin aslı sevgi gözle başlayan.
Bazen baksa bile önce dışlayan.
Arada da kızıp yürek haşlayan.
Yine de sevgiye izan gözlerin.

Yıllar öncesinden ilk görüş ola.
Eskimezmiş sevgi tazedir hala.
Hani denir ya hep bir tatlı bela.
Şu seven gönüle ozan gözlerin.

Zayi Ozan gözlerine meftundur.
Bakışına esir inan sürgündür.
Her bakışın ona ayrı düğündür.
Tatlı bir tebessüm nazan gözlerin.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 18/11/2016 Cuma
Yayın : 20/11/2016 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1060087/