Sevdanın maviye çalan poyrazı.
Toz pembe bulutlu, es yavaş yavaş.
Neyi estirirsen, yürekler razı.
Kulaklara değsin, ses yavaş yavaş.


Gönül, acı çeker yalnız başına.
Ateşler düşürür, garip döşüne.
Karış; damla, damla akan yaşına.
Ağrıyı, acıyı, kes yavaş yavaş.


Açmadan bağlanır, kiminin eli.
Kimisi seslenmez, kimisi deli.
Artık esirgeme, bir avuç külü.
Kanayan yaraya, bas yavaş yavaş.


Vurgun yemiş, her bir yanı sarılı.
Harabeye dönmüş, gönlü örülü
Çıkart karşısına, bir gonca gülü.
Yüreğine bağla, as yavaş yavaş.


Delinmesin daha, gönül kafesi.
Kesilmesin, ele değmeyen sesi.
Kırılmadan Birisi’nin hevesi.
Emsalsiz bir sevda, kus yavaş yavaş.






zekeriya duman




Bazen kapılırsın, aşkta yeise
Deli yüreğini, kaplar vesvese
Sevdiğinde seni, terk etmiş ise
Der misin sonunda, "pes" yavaş yavaş..............Aşık Lüzumsuz