2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1097
Okunma
elimden tuttu serin ütopyam
ikimizde titriyorduk
durdu
çocuklar dedi
ya çocuklar...
tebessüm ettik ikimiz de
avuç içine aldık minik ellerini
durdu
ya cıvıltıları dedi
kömürler dedim
elmasa dönüşüyor bilmez misin
bu sefer buruklaştı biraz
gözyaşlarımızın birbirini kucaklayışını sunduk dünyaya
üzülme
ince bir nehir yatağında bulamazlar bizi sepyam
bedenlerimiz hareketsiz olacak
hem bizi bulsalar bile biz bilmeyeceğiz bunu
durdu
bu sefer ki durgunluğu
bana büyük bir nefretle duyduğu şefkatiydi sanki
dudaklarından kalbinin aktığını görüyordum
esintiyi andıran ince sesiyle
ya çocuklar...
can-i
5.0
100% (4)
Cevap Yaz