Bazen gitmek gerekir tek söz etmeden
Herşeyi geride bırakarak
Yapay sevgiler bıktırır insanı
Bulunduğun ortamdan uzaklaşmak istersin

Unutmak istersin seni unutanı
Atmak istersin yüreğinden
İsmi kalır yine de belleğinde
Yokluğu acı vermez artık
Oda unutur hatırlamaz seni

Elde edemeyeceğin şey için
Mücadele etmenin de bir anlamı yok
Bu güçsüz olduğundan değil
İpleri çoktan kopardığın içindir

Ne kadar acımasızdı sözlerin
Üstelik haklı da değildin
Ağlamak çözüm değil
Gözyaşların haklı çıkarmaz seni

Boğazında hıçkırıklar düğüm olur
Sormak istersin neden niçinleri
Hiç mi sızlamaz yüreğin
Beni sevmedin mi diyemezsin

Kaybetme cesaretini topla kendini
Bir bak etrafına gör gerçeği
Yarım kaldı bak hikayemiz
Ne sen son cümleni söyleyebildin
Ne de ben yüreğimden söküp atabildim

Kapanmaz yaralar derin olursa
Tuz bassan da nafile
Acıma bırak beni kendi halime
Sevgi dilenmiyorum senden

Kader ağlarını doğarken örmüş
İstesekte değiştiremeyiz
Ne kadar gözyaşı döksek de
Attığımız adımdan geri dönmeyiz

Bu aşkın büyüsü bozuldu
Bıçak sırtıydı yaşadıklarımız
Hani güneş doğacaktı üzerimize
Gözü karalığın destanını yazıyorum
Vaktin olursa okursun sessizce

Kalbindeki yerim bırak boş kalsın
Kurcalama kilit vurdum üzerine
Ben sen yoktu gönül hanemizde
Uğrunda herşeyi göze aldığım
Aşk beni çok yoruyor artık

Dehşete düştü yaşananlardan yüreğim
Bir anda gelişti herşey
Kalbim tam orta yerinden
Dokuz şiddetinde depremle kırılıyordu
Kopan her parçamdan aşk sızıyordu
Kulaklarımda çınlanan tek şey
İsmimi söylediğin bir tınıydı sadece ...




Refik
17 . 11 . 2016
İstanbul[ /iceri