zor geldi
seni bu kadar çabuk görmek ve bu kadar yanılmış olmak
inanmak istemedi yüreğim
ağır geldi vazgeçme zorunluluğu

"seviyorum işte
ölesiye seninim
tut elimden ve unuttur
bütün karaları bırakayım
öyle bak ki dayanamasın gözlerim"

isyan etti düşüncelerim bu yollarda
yollar ayaklarıma dolanan hatıralar oldu
susturdum bütün çığlıklarımı
gururum ben de kalan bu sefer
sevmiyorum seni
iğreniyorum mavilerinden...



bir daha kimse bilmeyecek gözlerimin rengini...
kimse acıtamayacak canımı
izin yok ben de bu sefer yok oluşlara
bile bile yok olamam
sevemem seni
gelemem
isteyemem
bakma öyle
bakma
nolduysa gözlerinde oldu
GöZlerin...!


unuttum seni
tüm yalanlarını gerçeklerle beraber gömdüm toprak altına
sıyrıldım "saklı olan her ne varsa" dan..
inan unuttum seni....

sen..
bir başka omuzda yer edin kendine..
koy başını bulduğunu sandığın yeni oyuncağına..
ona bak
onu gör
onu düşün
ONU SEV!...
ama gerçekten sev onu
canı yanmasın ben gibi...!

sonsuza kadar kaybettin yüreğimi
zor geldi yaşamak
seni kazandığımı sanmışken hiç olmadığımı düşünmek yordu
gözyaşlarıma zift karıştı!..
karanlıklar boğdu senli cümlelerimi..
her bir parçasına maviler düştü

Sen "düştün"
Sen düştün!...
yerlerde...
bir daha çıkmamacasına göklere