Ne hayalde ne düşümde bulamam;
Vuslatı vurmaktan bıkmadın mı yar…
Sensizlikte yaşıyorum sanma hiç;
Giderken kafama sıkmadın mı yar?

Gittin diye ardınsıra ağlarken;
Dilim sustu gözlerimi dağlarken;
Doksandokuz derdi yüze bağlarken;
Hançeri bağrıma sokmadın mı yar?

Şahit cümle alem şahit kainat;
Kabulüm cehennem inkarım sırat;
Kimi gün nil oldun kimi gün fırat;
Gözümden boşalıp akmadın mı yar?

Ölüm fermanımı sun dudağında;
Sabır hançerinde dert bıçağında;
Gözüme hasretin dar sokağında;
Ben yokum diyerek bakmadın mı yar?

Sanki hacze düşmüş kira haberi;
Gelen derman değil yara haberi;
Kara bulutlardan kara haberi;
Üstüme üstüme dökmedin mi yar?

Kerpiç duvar gibi devrildin deme;
Hasret ocağında kavruldun deme;
Öyle yersiz, yurtsuz savruldun deme;
Hayat defterinden çıkmadın mı yar…

Ömrümde yemedim böyle vurgunu;
Gönül neş’e bilmez hüzün yorgunu;
Veda namlusuna koyup kurşunu;
Nişanı kalbime takmadın mı yar…

Beni benden gayri çalan ne varsa;
Aklımı fikrimi alan ne varsa;
Kıyamet sonrası kalan ne varsa;
Kabrine gül diye dikmedin mi yar;

Çektiğim kahırla başetmek için;
Sabır kalesini kuşatmak için;
Beni sensizlikte yaşatmak için;
Hayat çınarımı sökmedin mi yar?

Ali ALTINLI – 13.11.2015
Saat: 00:56