Umut adına kendime sakladıklarım
Adının önemi yok
Sevdiklerim
Başımın üstünde taşıdıklarım
Ya da yüreklerine yüz sürdüklerim
İsmimin baş harfine sakladığım
Geçmişim ve geleceğim
İçimin kırılan dallarında
Annesizliğime boyun büküşüm
Bir sürü yetim hayallerime ev sahibidir yüreğim
Kimse bilmiyor
Annesizliğime siyah beyaz bir resimde teselli bulduğumu
Kendimi gecmişe asıp sorguladiğımı...


Ah gözlerim!
Gözlerim diyorum anne!
İçimde biriken hüznü akıtmaktan yorgun
Ve geçmişe dokundukca
Üstüme bulaşan kokun
Yüzümde öksüzlüğümün acısı
İçimin yangınında
Sana hasret nasıl üşüdüğümü
Kendime bile anlatamazken
Nasıl anlatırım el âleme?


Korkuyorum!
Bakamıyorum yüzümün öksüz yanına
Aynalar yalan söylemez
Tedirgin ve korkağım!
Yüzümü aynaya teslim edemiyorum
Ya öksüz yanımı dilim söylerse ulu orta
Boğuyorum sesimi
Yutkunuyorum!


Ah annem!
Hangi günahımın cürmüdür yokluğun
Bir kerecik gelsen
Baksan gözlerime
Tutsan yüreğimden
Anne
Annem desem
Yetim yanımı örtsen
Sana sarılsam
Tutuştursan güneşi ısıtsan
Tüm yetimlerin eksik yanı olsan
Çok şey mi istediğim "Anne"
Toprak koksada tenin
Yollarına duâlar serdim
Sana öyle hasretim ki
Çık gel ANNE...



ASMEROZ-62
---Gülşen Polat---