4
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
1533
Okunma
-Akasya’ya
Adını dizdim satır başlarına
Kırmızı, bazen mavi
Ardınsıra sayıkladığım masalsı sancılarımda
Seni anlattım rengarenk, tüm grisine hayatın
Yad ettim ellere saçlarını
Avuçlarımda sakladım/da tel tel
Mihri kıskanıp batmasın sarısından
Belki bir Neşet, bir Mecnun gibi yanmadım
Ama Leylalı türkülerle büyüttüm adını
Vazgeçmedim senli kaldırımları adımlamaktan
Senden sonra uzayan yollarım oldu
Sırdı gözlerin
Matemimde saklı hayallerim
Sebebimdi akasya
ve kırılgan yüreklerde kocamıştı aşk
Duvarlarda raks etmez miydi gülüşünün izleri
Ah
Ne de güzel gülerdin
Belki yıldızları toplayamadım avuçlarına ama
Efkarımda dinlendirdim güneşi
Hep aydınlansın diye gözlerinin buğusu
Belki sarmadı dört bir yanı vuslatın ateşi ama
Buz kesti elvedalar, çekip gitmeler
Bir gözyaşı, bir sitem getirmez miydi seni
Sahi, adın neydi?
Şehir şehir aradım, yol yol izini
Dalıp gittiğimiz pencere önlerinde
Uyuyakaldığımız akasyanın gölgesinde
Belki ırmaklar gibi çağlamadım sana, ama
Mühim değil/di yaşamak ayaklarıma batan çakıl taşlarıyla
Gözlerin olmadan
Kökünü salmış akasya
Çatlatmış toprağını kaderin
Hala güzel, hayalinle uyumak
Hatırlayamadım belki kendime geldiğimde gözlerinin rengini
Düşlerim hep bakışlarındaydı oysa
Uzun uzadıya, dalıp gidesi
Belki o kadar da acılı değil söylenenler
Sahi hazır mıydın yürek yakan şarkılara
Naif şiirlerde saklı adını
Aradın mı hiç? Okumayı bilmezken
Kaderimdi akasya
Gölgesinde üşüdüğüm
İsmail Altın
Cevap Yaz
