6
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1867
Okunma

Loş ışıklı caddelerde
Dokundum yıldızlara…
Doldurdum kaldırımları.
Zihnimde dolaşan şiirlerle…
Kötülüğün ve çirkinliğin soluğu
Enjekte edilirken ruhlara
Şarap yudumlar gibi
Yudumladım
Acıyı…
…
Kara dumanların yükseldiği
Paslı çatıların altında
Kristal buz maviliğini aradım
Hakikatte inat kurulan hayallerin
Çıplaklığında…
…
Belki gözlerin
Kristal bir buz maviliği değildi.
Ama büyümek isteyen
Acemi bir çocuktum ben
Gözlerinde ki
Yansımamı
Aşk sandım.
Zaman şakaklarıma yansırken…
Ve ilerlerken kendi boşluğunda
Yakılan fotoğrafların
Zihinlere kazılan siluetin de
Kaldım bir başıma…
Büyümek isteyen
Acemi bir çocuktum ben
Aşk, eşiğinden kovarken beni
Ve sessim çarparken sessizliğe
Kırılan bir kadeh gibi
Parçalandı beynim de.
Tüyden hafif kelimelerin,
Demirden ağır anlamlarıyla…
Kaldım bir başıma…
…
Aşkın ağırlaşan yalnızlığını
Şarap yudumlar gibi
Yudumladım.
Ama teslim olmadım.
Sınırsız bir acının siluetine
Şarap yudumlar gibi
Yalnızlığın içsel sessini
Yudumladım
…
Zamanın bozuk terazisinde
Kan yerine
Acılar, dolaşırken damarlarımda
Acemi bir çocuktum ben…
Soru soran dudaklara aldandım.
Anlatım her şeyi.
Bir volkan gibi kabaran
Coşan, kırılan acıların
Yansımasında sözcüklerle
….
Anlamadılar
Acemi bir çocuktum ben…
Zaman yansırken şakaklarıma
Anladım ki
Hiçbir zaman anlamıyorlar…
Hiçbir zaman anlamayacaklar.
…
Zaman ilerlerken kendi boşluğunda
Öğrendim bir kaç şeyi…
Acılar, bir volkan gibi
Kabarırken yürekte
Bir kadehi tutar gibi
Acıyı yürekte tutmayı
…
Ama sevmedim hakikati
Bir mülteci gibi yorgun
Sığındım düşlerin
Kristal buz maviliğine
Gözkapağından öptüm geceyi…
Çocukların gözlerinden içtim dolunayı…
Doldurdum kaldırımları.
Zihnimde dolaşan şiirlerle…
Gecenin rengine
Şiir karıştırdım…
Yağan yağmur gibi
Dağılırken
Beynimde ki şiirler
….
Belki de
Bir şiir yeterdi
Ruhların kötülüklerden arınması için
Kötülüğün ve çirkinliğin soluğu
Enjekte edilirken ruhlara
Belki de,
Bir şiir yeterdi.
Kristal buz maviliğin de
Dans etmek için
Devran Yılmaz
5.0
100% (9)