Aşkın bu kadar güzel olduğunu bilseydim
Sevgili, daha evvel düşerdim ocağına
Kalbimin sahibini bulduğunu bilseydim
Severek uzatırdım boynumu nacağına



Bilseydim kurguların ayrılığı çağırır
Bilseydim yargıların “suçlu!” diye bağırır
Bilseydim koşa koşa gelirdim kucağına
Tereddütsüz düşerek takılırdım ağına
Bilseydim gözlerinde ebedi mahkûmiyet
Çekmeyi göze alır kurmazdım hâkimiyet
Masumiyet savıyla el âlemin önünde,
Ben kalbinle oynamaz, atmazdım asla künde
Bilseydim yâr uğruna ipe kendim çıkardım
Bilseydim sandalyemi kendim vurur yıkardım



Bilseydim suçu bana yükleyip güleceksin
Bilseydim bu sevgiyi yok sayıp sileceksin
Çifter çifter değil de günleri tek sayardım
Ayakların altına şu gönlümü yayardım
Mutlu olacağını öncesinden bilseydim
Ey sevgili koşup da huzurunda ölseydim
Gönüllü gider miydim yolların uzağına
Bayram sayar binerdim ölümcül kızağına
Sonra bir öykü yazar içinde ömür boyu
Yaşayıp da el ele yapardık kutlu toyu



Bilseydim ki sen beni kökten yok edeceksin
Bilseydim kusur bulup çekip de gideceksin
Kendimi sürgün eder ot bitmeyen dağına
Açlıktan ölsem bile girmezdim hiç bağına
Kendi halimde yaşar minnetinde olmazdım
Ölürken hasretinden gözü açık kalmazdım
Bilseydim çiğnediğim son lokmayı yutmadan
Bilseydim bu gönlümü ebedi uyutmadan
Bir ömür vazgeçmezdim aşkın yakan narından
Ab-ı hayat diyerek içerdim pınarından



Bilseydim tıkar mıydım yollarda kavşakları
Bilseydim kapar mıydım parlayan ışıkları
Bilseydim biner miydim tahtadan o atlara
Bilseydim inanmazdım o fikri sakatlara
Uzağa name yazar yeller ile yollardım
Zarfının üzerini gözyaşımla pullardım
Leyla gibi gezerdim kızgın sahra çölünde
Sensiz asla yüzmezdim mutluluğun gölünde
Gelir geçersin diye ayak sesi dinledim
Bak sonunda kalbimi aşkınla perçinledim

NİLÜFER SARP_________