Durma, durma git. Seni bir daha sevmek mi? Ne haddime
Sorma, sorma yar. Neden ağladığını kalbime
Aslında bu gözyaşlarının sebebi sensin
Ne bıraktın ki kalbime neyini sevsin
Denedim olmadı, yaramadı bu sevda bize
Acıt ma canımı yazık değil mi yüreğime
Olmayacak bir sevdanın tohumlarını kuruttum
Değmezdi sana lakin her gece kalbimi avuttum
Seni senden sakladım, yüreğimde uyuttum.
Şimdi bırak seni, ben beni bile unuttum.
Neyin varsa al git, durma bu bedende
Zaten kabahat oluyor, nedense seven de
Satmaya çalıştığın aşk kutsaldır, satılmaz
Sen anlamazsın bu kutsiyeti. Bu aşk sana yakışmaz.
Yarınlarımın katili, umutlarımın celladısın
Sen sevdama atılmış kırk düğüm, aşk urganısın
Yokluğun dert ya, varlığın da ayrı beter,
Sen değil misin eden bu sevdayı derbeder
Arkana bakmadan giderken düşündün mü?
Doğru söyle bir nebze olsun üzüldün mü
Sen bu aşka saygı duymadın, karaladın
Her fırsatta hançerledin, hep yaraladın
Duymadın feryadımı, sağır mıydı kulakların?
Görmedin halimi, kör müydün? Eks miydi vicdanın?
Senden sonrasını sevemeyeceğimi bil istedim
Sen bana ihanet, ben sana aşk besledim
Sonuç; Kaybeden ben, galip gelen sen
Amaç; Galip olan ihanet, kaybeden seven
Niyetim halisdi benim, üzmedim kimseleri
Kalp kırmamak için heba ettim kalbimi.
Uğruna savaştığım aşkın kurbanıymışım meğer
Ölüm sevmek için gelecekse eyvallah. Buna değer
Kendi kalbimden yaraladım kendimi, tüm suç ben de
Kaybeden de ben oldum, kaybedecek kadar seven de
Şimdi kime çatsam? Kime sövsem de geçse acım
Neden yükledin bu sevdayı kalbime tanrım
Sevme, sevme git. Beni benimle baş başa bırak
Gelme, gelme git. Olsun sevdan bana tüm ırak
Durma, durma git. Bu sevda sana çıkmaz sokak
Sorma, sorma git. Bu aşkı giderken tutuştur, yak.
DOLUNAY YASİN ER’E TEŞEKKÜRLER