Kış siyah geçer geceleri karanlık
bir baldıran acısı nefaset
sıcak bir ıhlamur kaynat göğsüme koy
sıcacık çocuk ruhumu ısıt göğümce
düğüm düğüm ellerin kelepçeli gün yanığı
sevimcim küçücük
bir türkü asılsın saçlarından
darağacında
kayın kokulu yapraklar doğsun
ana kucağından

bildik
bildik


en sevindik rafyalar dağılsın
albenin en son harfinden en başına

kıl
kıl


iplik
iplik

hey can
durup dinlenmeden
toz pembe düşler doğur çocuğum
gitmesin gözlerinden fer
yalan yanlış çoğalarız güz gelince
erik kurusu kuruntular içinde izbe
durursam kendimi durduramam korkarım
karanlık bir yüreğin iç denizinde
kaybolurum
kaybolur sevinçlerimiz

her gün
her gün

gün batımında
aldatan avlusuna kurulmuş zaman
baştan başa saç saça başbaşa gelmişiz seninle
demirden umutlarımız kırılmış can kırıkları
kırsal bir sevdanın avuç içinde
yumruğu sıkılï kalmışız

hey can
serseri mayınlar döşeli
mayıs çiçekleri
sen nerelisin umutların nereli
bir duada can bulan su akan dereler
akasyanın kılcal damardarımda birikmiş bir yumru
ve kızıl yapraklar
düşüyor hey can kuş üzümü topluyorum
orman gözlerinden anadolunun
kısır musul yaslanıyor dudaklarına
göç yollarında kırkbirinci yasini okuyorum


giriş çıkış yasaklı bir sevdanın ayakucunda yaslanıyor ağır aksak
tabamcam kargı mermim çıtlık çekirdeği
üflesem serçeler havalanır dallarından
iz bırakmaz


tarla kuşu şuurumu zorlama
kara tiren makinistti faşizmin kolları uzanıyor
yanık tenine ursula krampsın sol yanımda
çek ellerini göğümden
kış siyah geçer geceleri....

kimler kimler yatıyor defne dalı altında sancılı ölümlü
kör kurşunlar
ellerim fırtınayla taralı saçlarından
vurdun vuralı kızıl düşlerim...vurma göğümü!!

Nurten Ak Aygen
26/10/2016