konusamıyor olmak ruhumu istila ediyor
anlatamamak
bir zamanlar kelimelerin efendisi ben
simdi nerden baslayacagını bilemeyen
ürkek ve cekingen
cevaplarını bildigim icin belkide
simdi sorularımı soramıyor oluşum
sonunu kestirebiliyor olmak
değiştirebilmeye yetmiyor
caresizlikmidir bu kadar canımı yakan
bilmeseydim belki de
hic dusunmeseydim
canım yanarmıydı?
avuclarımın arasından süzülüp gidiyorsun
bir turlu tutamıyorum seni
tutmak istedikce daha cok kırıp döküyorum
ne cok yazdım sana
bir turlu postaya veremedigim gibi
simdi söylemek istediklerimi
türkceye ceviremiyorum
baska bir dil daha bilseydim
bir halta yararmıydı
bilmiyorum...

nasıl söyliyebilrdim ki sana
beni secerek kaybettigni...
nasıl anlatılabilirdi bu
sırılsıklam tutulurken bana
cırıpcıplak bir aşka
dirsekleri yamalı
cok fazla masa üstlerine dayamaktan
belkide cok dusunuyor olmaktan
yorgun
dusunmedigi zaman dusuncesizlikle suclanan
akıl yetmeyince ruhani varlıklardan medet uman bir sevgilin var senin
ordanda yanıt alamayınca kendini içine kapatan
nasıl söyliyebilrdimki sana
söylemesi ne kadar zorsa bir doktorun
ameliyat cıkısında
masada bıraktıgı hastasının yakınlarına
başaramadıgını
öyle zor simdi
türkceye cevirmeye calısmak
yanlıs adamı sevdigini
neleri kaybettigni
cok calısıp bu sınava
ikinci geldigin icin
bir yerleri kazanamadıgını
yenildik ama ezilmediklere yenisini eklerken
üzgünüm
hem yenildik hem ezildik biz
bu hayatın çarkları arasında
nasıl söylenir
gozleri ışıl ışıl yanan bir kız cocuguna
umutlarının karsılıksız cıkacagı?
karsılıksız düzenlenen bir çek gibiydi varlıgım
düzenlerkende altını imzlarkende bunun farkındaydım belki
ama öyle guzeldiki umut etmek
bir yalanda olsa
sana dokunup seni öperken
kollarının arasında
sanki hic bitmeyecekmiş gibi
iliklerime kadar yaşadıgım...
vadesi gelince bozdurmaya gideceksin bu çeki
ve sende ogreneceksin
karsılıksızlıgını bir sevdanın
nasılda yorgun ve bitkin duseceksin
icini cekerken
belkide ilk gordugun limana bırakacaksın kendini
kayalıklarında parcalanmaktan cekinmeden
belkide ilk sana tutulan adama vereceksin kendini
aklının bir kösesinde benim oldugumu
unutmaya calısarak...
haketmedigim icinmi böyle oldu bilmiyorum ama
haketmek icinde birsey yaptıgımı soyliyemem
ama bu haksızlık repliklerinden sıkıldım
en zor olanıda simdi
söylemeye calısmak
yanlıs adamın ustune oynadıgını bu kumarı
ve masada kalacağını
tek umabiligim
hayatın devam etmeli
sanki ben hic olmamısım gibi...