Sürüngen mahlaslar…
Karanlık sanrılı bir ahkâmda
En boyutsuz cüsse işin aslı
Hangi kelamsa rehin verdiğim dünden önce.
Yalıtılmış kambersizliğimin olmazın oluru bir düğümse
Şehit verdiğim yüreğin def’i ne zaman ki
Demeye ne hacet?
Dünden kalma bir ölüyüm
Vebalini boynuma asmaksa
Tefekkürün cazip tınısı
Kayboldum sonunda rehavetin sancağını
Dikmezden önce.
Hangi ebemkuşağı ise sırıtkan bin bir tehdidi
Buyur ettiğim silik günce.

Asılsız bir ihbarım işin aslı:
Teveccüh buyuran hangi aklı evvel satırı
Çarçur etmişsem o yazmadığım renksiz cüssemde
Biraz da hoyrat edindiğim onca lehimsiz imge
Henüz bir dizeye buyur etmediğim
Temeddüh yüklü sefasından yoksun
Artık hangi şiirse…

Ölümsüzlüğün sancısı mı yoksa
İçimde ukde kalmaya mahkum
Belki de bilindik bir girizgâhta kaybolmaya dair.
Tümden geldim tüm hezeyanlarımla:
Erip ereceğim hangi kerametse
Asılı kaldığım ucu kırık sarnıcın
Hegemonyasına gizlediğim sayısız detayı
Zihne kazıdığım bilinç ötesi bir muvaffakiyetle
Tehir ettim ölümü bir gün daha
Ve bir gün daha demelere muktedir yoldan çıkmış
Aklı kayıp şair:
Bil ki ben o değilim
Türeyen yalnızlığımı boykot ediyorum zahir
Ve yazmadığım hangi şiirse ölmelere dair
Bir ifratı çiğniyorum dizelerle
Dize gelmeyen hangi dize ise;
İçinde saklı kalmak boynumun borcu
Ve sürüyorum sefasını yazmadığım her şiirin.