Adı Kostantinopolis 2


Bir kadın gördüm adı Kostantinopolis
İnsanı mest eden bembeyaz inci dişleri
Sanki Büyükada,Kınalıada ya da Heybeli
Geceyarısı gerdanda sanki ışıltılı gökyüzü

Atatürk Köprüsü’nde durdum karşımda cennet
Gece gündüz dudak dudağa öpüşen aşık gibi
Sarmaş dolaş koklaşıyordu Trakya ile Anadolu
Mesken olmuştu sevdalara elmas bir gerdanlık

Bir kadın yaşıyordu geçmişte adı Kostantinopolis
Bir hana benziyordu, tarihi yaşatıyordu izleriyle içinde
Kadın boydanboya renkleriyle Anadolu’yu simgeliyordu
Saçları dalga dalga yayılmıştı boğaza, nefis kekik kokulu

Bir kadın kokusu yayılıyordu,Yeditepe’den ılgıt ılgıt kıtalara
Trakya’da ayçiçeği,Anadolu’da buğday teni,çay yeşili gözleri
Mızrap sazın teline vurunca sanki ninniler uyutuyordu bizleri
İstanbul istanbul’u anlatıyordu gecekondu mahallesinde

Kostantinopolis’ti bugün İstanbul’da yaşayan dilber
Huzurlu bir yer arıyordu İstanbul’u yaşatan simgeler
Gezi,Belgrat Ormanı, Taksim meydanı ve Çamlıca
Heyhat doldurulmuş,betonlaşmış İstanbul’a ağlıyordu

Bir kadın gördüm Boğaz’da Kostantinopolis’ti adı
İstanbul’u özlemle seyredip çılgınca hayıflanıyordu
Arıyordu huzurlu gecelerinin izlerini bu şehirde
Karanlık gecelerinde, sabahın köründe ağlıyordu

Bir kadın gördüm kıtalararası koklaşıyordu denizle
Mehtaplı geceleri yaşıyordu dalgalarla sevişerek
Aşkını fısıldıyordu asma köprülerde yıldızlara bakarak
Sevdasını yayarak Anadolu’ya,dinleniyordu Kızkulesi’nde

Bir kadın gördüm Boğaz Köprüsü’nde nazlı nazlı
Saçlarını salmış beline iniyor lüle lüle dalgalı
Bir bakışı vardı ki, sevdalılara sanki aşınalı
Bir yanı Avrupa,diğer yanı Anadolu Yakası

Gözleri parlıyor yıldız yıldız zümrüt yeşili
Elbisesi erguvan teni dört iklim turkuaz rengi
Uzatmış kollarını sarmış Trakya ve Anadolu’yu
Dudakları kızıl elma,yüzü ay parçası, sanki

Bir kadın gördüm ağlayarak, Haydarpaşa’da
Sirkeci ve Yedikule Zindanları’na doğru gidiyordu
Yanık teni çok dokunaklıydı ve perişandı hali
Yenikapı’dan Bandırma’ya dalga dalga yüzüyordu

Bir kadın ki balık etli kızıl kızıl dudakları vardı
Bakırköy’den Bostancı’ya hergün kulaç atıyordu
Bir kadınki İstanbul olup sevgiyi kendine sarıyordu
Halden anlayan aşklar sevdalar hep ona ağlıyordu

İstanbul İstanbul olalı dünyanın en güzel şehri
Güzel ve değerli bir pırlantanın hor kullanılma hali
Keşke herkes sahip çıksaydı tutkuyla sevgili misali
Kırsaydım bunları yazan parmaklarımın arasındaki kalemi

18.05.2014

Senem Aygül