12
Yorum
41
Beğeni
0,0
Puan
1677
Okunma
Ağırdı içim, yaz dedi anne’m..
(Bir ağır iç hâli, bu k’ayıbı nasıl adlandıracağız)
I.
Tüm pislikler suyla akıp gitse, arınsa irinden düşler keşke
asılsa dilinden ziyankâr kötülük
ve
ölmese her gece bir şiir bu şehirde ...
II.
Gördüm
öncesinde âfetin
ıslandı tüm sokaklar geceler boyu nefret yağmurlarında
âşkı saklayacak yer ararken sevda kokulu bozalar
pişmanlık provaları esir aldı yabancı elleri
dayandıkça lirik kayalar boğazlara
dudaklarını sakladı susmak için
canının yandığı yerden seslenen
uzak bakışlı kadınlar..
III.
Bir okyanusun ateşi söndürüldü
bir yudum gök
bir tutam kül oldu içler.
Yağıldı g’özlerden birikilmişliğe,
arınılamadı..
IV.
İnsan vâh’şi zamane
yerlerde yeksan vicdan
Irmak bebeğin nefesini çalmışlar,
küçük elleri gökyüzünde..