...




Ey ruhum konuşmalıyız
Uzun uzun susmak yoruyor beni
Kendimi unuttum bilmem kaç kez babamın mezar başında
Mezarcı uyandırdı beni
Hadi pılını pırtını topla evlat birazdan hava kararacak diye
Bir keresinde bir trende Alamut fedâisini okurken
Bir keresinde de bir gemide unuttum martılara simit atarken
Buruş buruş üç çift düğüm attım her unuttuğum yere
Aman dedim sonra avuçiçlerimle ütülerim yeniyetme izleri
Yine de olmadı
Zira zordüğüm müş hepsi








Hayat meyat meselesi dedim kendi kendime
Kendim kendimin umurunda olmadı çoğu kez
"İyiyim" dedim herkese
Hatta en afilli kahkahalar patlattım dost sohbetlerinde
Çok kıskanmışlar beni biliyor musun ruhum annem dedi
İçtiğim cappuccinoya
Maden suyunun içine sıktığım limona bile laf etmişler
Ne şen kadın
Ne mesut kızın var demişler
Annem de öyle biliyor ya zaten seviniyor içten içten
Babam olsa anlardı yaşaran gözlerimden
İçi kırgın sözlerimden








Konuşmalıyız ruhum
Çok geç olmadan
Baksana bakamıyorum aynadaki yüzüme
Oysa herkes çok güzelsin diyor
Sâhi güpgüzelim demi ruhum
Sarı saçlarım lüle lüle de değil
Boylu poslu da değilim aslında
Akça pakça ellerim üşüyor
Ey Aşk’ın babam yüreğine dokunsam
Boylu boyunca ısınır mıyım ruhum
Söyle ısınır mıyım..?
















nagi han