Bir dilenci pazarında almalıydım bedenimi
Yüzümde doğumdan kalma gözlerin
Elimde tanrıdan umutlarımla bıraksaydım
Bir çöp konteynerina kendimi
Doğmasaydım ölümlerle
Bir anne dokunsaydi tenime
Saçlarımı kesip yaksaydim
Ve sen gelseydin
Sonra hiç çıkmasaydı saçlarım
Kokunu bir şişeye hapsetseydim
Belki biraz görseydim anılar oynatırdım babama
Sonra uyandım rüyamdan
babam kutuptan bir sesle çağırdı kahvaltıya
iki lokma nefret atıştırıp çekildim odama
Ve daha önce dualarımı hiç kabul eden tanrıya açtım ellerimi
Hiç bilmediğim hayallerde dualarımı ettim
bilmediğim dillerde konustum onunla
içimde bir ayaklanma belirtisi
duygularımın intihar etme sevgisi büründü gözlerime
koşarak vedalaştım babamla
daha doğarken ağırlaştırılmış sevgisizlik almıştım ondan
uzaklaştım onsekiz yıllığımdan
saçlarımı bir bıçakla kestim
Sonra gömüldüm dünyaya