gerçekten çıkmaz mıydı sokak
o halde neden onu balkonumun altına attılar
neden duvar
neden kapı
neden zil astılar boynuna
dağılan bütün kalabalıklar
bir bir basıp kaçtılar

farkında değilim dedim
en ücra ayrıntısında oturuyorum
iki savsak bi umur
işgal altındaki köşe başlarından birinde ağır yaralı
bi kedi edindim
sürekli beni izleyen
hala na’ber değerim yok

bi yandan küfürler yağıyor
çıkarabildiğim bütün sesleri çıkartıp giydim
alnıma siper ettim allahı
basmamaya çalıştım çamura
büyük işti
tek seferde kaldırdım
gülümsedim
kedi de

çekildik ikimizde sonra
dışımızdaki sığlığa
ıslaktı kum
geçirgen
hatalar yaptım
küçük hatalar kuleli filan
pencereler çizdim
ders çıkarttım
eçhel bi şeydi
zor geçiyordu hazır açılmış kapıdan
neredeyse gümüş makasla kesecektim umudumu
vuracaktım sokakları sokaklara
esamisini okuyacaktım coşkuyla
kendi kendiyle geldiğinde karşı karşıya
hadi oradan

ey allah
yarın ölünce getiririm
bana az cesaret versen
dirimliklerden dirim beğensen giydirsen sırtıma
boğazımdan bi düğüm açsan
hüküm sürsen
rutin
ömrüme yaya yaya

sakıncası yok