22
Yorum
31
Beğeni
5,0
Puan
1189
Okunma
YALNIZLIK (156)
Geçiyor günlerim hep üzülmekle.
Ne cevap geliyor ne de karaltı.
Gitmiyor ki acı bu beklemekle.
Ne rüzgar sesi var ne de hışırtı.
Bu yalnızlık nedir ey ulu orman.
Bir iki gün derken geçiyor zaman.
Karşı dağları da bürümüş duman.
Ne yağmur sesi var ne de şırıltı.
Neden ötüşmüyor kuşlar dallarda.
Onu beklediğim böyle anlarda.
Bir tozda görünmez karşı yollarda.
Ne insan sesi var ne de cıvıltı.
Ateş İlhan’ım ben beklerim her gün.
Olsa da yarınlar ta bugünden dün.
Ömür boyu gelsin bitmeyen hüzün.
Ne acı çektirir ne de sızıltı.
İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ordu, İlkbahar 1972
Yayın : 13/10/2016 Perşembe
www.edebiyatdefteri.com/siir/1052181/
Şiirin Hikayesi :
Lise 2.ci sınıfta yazdığım bir şiir.
5.0
95% (21)
4.0
5% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz