0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1507
Okunma
Belki de fedakarlıktı yaptığım ya da onu çok sevdiğimden
Yüreğim kanıyor, ruhum acıyor, sızım sızım sızlarken derinden
Tutamıyor doluyor gözlerim, yaşlarımı içime akıtırken
İnsanın bir parçası eksilmiş gibi bedeninden
Başka bir telefon sesi çalarken belki de aramıştır beni
Bu kadar severken birbirimizi ayrılamayız derdi belki
Artık yoksun sensizliğin içime çökerken ince bir sızı
Zor çok zor ruhunla sevince onu ellerinden kayıp gitmesi...
Ankara, 10 Ekim 2016, Göksel Akçay.
5.0
100% (2)
