0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
816
Okunma
Ben herkesle gülebilirken, seninle ağlamak isterdim
Ya bir türkü de ya da bir şiirin dizelerinde
Acılarımızı bir heybeye koyup unutmak isterdim
Bu dünya da yitik bir ruh gibi dolaşırken gökyüzünde
Usandım hayatın bana gösterdiği aynı rollere bürünenlerden
Neden, olmaz insan önce kendine dürüst değilken
Hep banamı düşecek yanan yüreğimle dolaşırken
İsterim artık sevdamın karşısında cesaretiyle dururken
Bilinmez bir ahvaldayım kimine akıllı kimine deli
Bilmez ki yürekte birikenlerden olmuştur veli
Son demindeyim ömrümün göremedik bir bahar mevsimi
İsterdim şu gönlümü esaretten kurtaracak anahtarı...
1 Ekim 2017, saat:16:20, İstanbul şiir:Göksel Akçay