1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1167
Okunma
Ağaçları yakılmış
Ceylanı vurulmuş orman hüznü benimkisi.
Herkes kendi külünü bırakırken kendi yangınından
Kim duyar ağlasam şimdi?
Kim işitir sesimi?
Hangi ceylan yurt beller orta yerimi?
Hangi ağaç tohum döker alazlanmış toprağıma?
Uçurumlar yutsam şimdi
Başlasa iç kanamalarım.
Boz toprağımda ağıtlar yükselirken
Nafiası mümkün olmayan enkazlara gömülü
O ceylan çıkıp gelir mi vurulduğu yerden?
O ağaç filizlenir mi tekrar küllerinden?
Ana rahmi gibi sıcak,
Ve ak sinendeki huzur vurur mu kuytularıma?
Off!
Ceylanı vurulmuş orman gibiyim.
Ormanı yakılmış ceylan gibi çıplak
Ne derseniz deyin
İnceden dertliyim...
Vedat Yaman
Cevap Yaz