3
Yorum
8
Beğeni
4,9
Puan
1036
Okunma
Sene bindokuzyuzdoksan
kömür kokulu sabahlara uyanıyor insanlar
haber bültenleri uyarıyor
ankaranın tadı yok çıkmasın sokağa çocuklar
saçları dökülmüş
bıyığı sigaradan bulut
kaskette takmadı hiç babam
o yüzden anlatamam
asık suratlı bir adamdı amma şefkatliydi elleri
ve ben babamın elleriyle sevdim çocukları
çünkü babamdı eksik olan herşey
ve herşeyde birazdı zaten
Küçüktü ellerim tutamadım kocaman ellerini
gitti bir pazartesi
tekaüt maaşı altı üstü, yarısı ipotekli
bankalar kuyruk,
kuyruklar insan
içlerinde babam
velakin belki orda başladı sol kolunda ince ağrı
geldimi aklına o anda çocukları, karısı
birdenbire yas
birdenbire ağıt
veda bile edemeden geçti köprüden
sevmez idi doktoru
işte bu yüzden yolda öldü zaten
babam kokuyor artık her ayın onbeşi...
5.0
88% (7)
4.0
12% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz