arada bir acı acı sırıtıp
gönüllü gönülsüz yağma gök
hani şöyle çağlayanlar gibi coşarak ağlardım ya
önüme döktüklerime bakıp
karşıma alıp bütün dünyayı
kana kana
öyle yağ


dünya yanıyor ateş hattında
bir ülke yandığında
kan cümlemize sıçrıyor
arınamayız öyle bir kaç damlayla
insan öldürmenin cezası çok
ey tırnak yaratamayan insan
nedendir
bu gözünü bürüyen kan


petrol olmaktan çıktı kavgan
böl parçala doymadın dünyaya
hangi kan döken cani hayatta keyf çatıyor
masumun elinden su alınmaz
can alınmaz
ey gök
topla pılını pırtını
defol coğrafyamdan



ey insan tanımayan caniler sürüsü
elini çekersen bu haçlı plândan
bırakırsan yeri kendi haline
o sıcakkanlı insanlarıyla
öyle güzel yaşarlar ki
cennet bile kıskanır
yere iner
kutlar ay!

ey gök
zaten yağdığın zehir
çoktan ümidi kestim senden
iyisi mi yağma sen
insan yağarsa pir yağar!..

açmaya gidiyorum
insan musluklarını


08. 10. 2016 / Nazik Gülünay