5
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
977
Okunma
Yeni bir şiir düşüyor alnımın terinden.
İhanete uğramadan meydanlar,
sarılayım diyorum.
Son kez belki...
Tozdan,
dumandan,
kandan
geçerek geliyorum.
Anısını yitirmiş sokağımıza.
Dudaklarımda dişlerimin izleri,
avuçlarımda nasırlar,
tam kavuşurken,
ayırıyor bu ülke bizi
Ellerimde barut kokusu,
ellerim ürkek,
cepleri delik umutlarımın.
Ve dizlerimden kalbime yürüyen
bir yaranın kimliğiyim.
Nereye gitsem yol aynı,
yazgı aynı,
yara aynı...
Seçil Oğuz
5.0
100% (2)
Cevap Yaz