Çekirge gibi çevik hayat
Durdurmak ne mümkün zamanı
Alnımızın teri kurumadan
Bir yenisi
Daha kışın serinliğini unutmadan
Yazın sıcağı
Ve hazanda dökülen yapraklar
Keşke ilkbabar biraz kalsa bizimle

Avludaki melisa
Eylül akşamlarında kokar
Ta ki Ekim bitene kadar
Kışın melisanın yok olduğunu sanırım
Sanki bir daha ne açacak ne kokacak
Eylüller geçer
Ekimler biter
Kokusu hep dün gibi

Ocak başında bir yıl daha geldi diye düşünürken
Bir sonraki ocağın nasıl geldiğini anlamam bile
Ne güzeldir güneşler doğarken
Batışının hüznünü yaşarken
Doğar yeniden
Hiç geçmeyen şey
Sevgilinin "o mestinaz güzelliği"
Belki o ancak son nefesimizde bitecek

Yazın dolup kışın boşalan
Deniz kıyısındaki şehirler
Her yıl yenilenen yollar
Tamir edilen şemsiyeler
Yeni yazı bekleyen esnaf
Daimi yaşayanların dedikodusu bitmeden
Yenilenen gelişler
Kalabalıklar kalabalıklar

Ve ilahi olan
Bu nasıl bir kudret
Eskitip eskitip yenileyen
Yetişmek ne mümkün
Öylesine çevik ki
Payımıza düşen bitecek elbet
Sonra bir başkasının ki
Bitmeyen ve hep koşan hayat

Mehmet Fikret ÜNALAN
05.Ekim 2016 Saat 02.30

Güzelçamlı/Kuşadası