....



Sevdiklerin için kendini fedâ ettin de n’oldu
Bak kırılsan da, üzülsen de
Kimsenin umurunda değilsin be ruhum
Yorma kendini boşuna
Vazgeç boş yere çırpınmaktan, topla(n)maktan, böl(ün)mekten
Herşeye, herkese rağmen
Suratlarına çarpa çarpa gülümsemeyi başarıyorsun ya hâlâ
Sen ona bak







Uyan diz boyu fekadarlık uykusundan
Bir güzel silkelen
Çıkar gereksizleri hayatından
Kendin için yaşamayı seç tüm seçeneklerdan
Aç kollarını şimdi kocaman
En derininden nefes al, sekizer daireler çize çize yüzünde
Hafifle göğün masum bulutları kadar
Orada uçan en özgür kuş sen ol
Çılgınca bağır, çağır cellâtlarına







Ve kendini sevmeye başla yeniden
Doyasıya şükür ek kırlangıç çığlığı kaçan yüreğine
Ben hep yanındayım ruhum
Yeter ki sen kendini kurbanlık koyun gibi hissetme
Bırak kıymetini bilmeyenler sıfırın altında sevgisizliğinden donsunlar...












nagi han