İnsana asalet, öz
Medeniyet, fazilet gerek
Mümin görünüp, dindar görünüp
Tacir olup, bezirgân olup
Cenneti satmaya ne gerek

Dört arşın bez, neyine yetmez
Dünyanın gamı kederi hiç bitmez
Fani hayata, cepli kefenle gidilmez
Dini rant yapanın ibadeti, namazı, niyazı
Hacı, zekâtı hak divanında kabul görmez

Ey fani, kulu kandırabilirsin
Lakin Yaradanı asla kandıramazsın
Cenneti satayım derken,
Cehennemde yer ararsın
Kendin mutlu olabilirsin yaptıklarınla amma
Çoluk çocuklarını, torunlarını ateşe atarsın

Yol yakınken, bu sevdadan geri dönmelisin
Ete kemiğe bürünmüş insan gibisin
İnsanlığı, asaleti özü, medeniyeti ısıtmaz güneşin
Menzilin katran karası muratsız, nemruta benzersin

Kendin çalar kendin oynarsın
Günahsız insanlığın yüzüne sürülen karasın
Vicdanın,izanın yok,can yakarsın
Tümüyle yalansın
Hakiki mümin, hakiki dindarların içinde
Hep kanayan yarasın


________Şair 67_____
Ali Cemal AĞIRMAN[ /kalin ]