13
Yorum
33
Beğeni
5,0
Puan
2249
Okunma
Bir bilsen nasıl da söktüler gözlerimizdeki gül(üş)leri.
ve nasıl itinâlı üzdüler anne..
-onları hiç affetme-
I-
Yaşamak ağır mesele ise ölmek kolay mı
basit mi ardına bakmadan gidebilmek
bir hüznü kutsallaştırıp
ağıtlamak cümleleri.
II-
Nefes almak yanmaksa bir’az da
soğumak küllerinden sessizce
kimseler bilmeden dilinin döndüğünce yenilmek tekrar kez kedere
silip silip yeniden yazmak harflerini kaderin
ve dönmek en başa çaresizce..
Ki
dünyanın rengi çayın demiydi
gerisi boş, gerisi zehirdi!
-ba(ğ)zı şeyleri anlamasakta olur değil mi anne-
III-
...
Bugün arefe
kâlbimi serin tut
toprağından öpmeye geliyorum
bekle duâlarımı cennetinde..
5.0
96% (27)
4.0
4% (1)