11
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
1119
Okunma
Birden sesim gitti, ardından baktım
Niye sen giderken, dur diyemedim.
Söndü dünyam sanki, oturup çöktüm.
Uzat da elini ver diyemedim.
Tutuldum bir kere, sana esirim.
Bir görsen halimi öyle sosur’ um.
Sen yanımda yoksan, bil ki küsür’ üm.
Bu alemi dünya dar diyemedim.
Tükenmek bilmiyor, bitmiyor nazın.
Sanki başka ele bakıyor yüzün.
Artık anladım ki havada gözün.
Bir bak da halini gör diyemedim.
Ne bulduysam sende, peşine düştüm,
Seninle şenlendim, seninle coştum.
Beni anlamadın ya, aklına şaştım.
Düşün de kafanı yor diyemedim.
Çöktüm bir köşeye pustum sadece.
Tükenmiş ağzımda, kalmamış hece.
Sabah olmaz artık bitmez bu gece.
Git de Birisi’ ne sor diyemedim.
zekeriya duman
5.0
100% (16)
Cevap Yaz