I
Gülümseyince sen,
hatırlamadan bu çirkin yüzümü;
serseri sığırcıklar havalanıyor,
gamzelerine doğru.
II
Güzelsin,
bilmezsin umursanmazlığı;
savur yinede bir kez daha yüreğimi,
uçsuz bucaksız bahçelerinde.
III
Biliyorum farkındasın sende,
gözlerindeki buğunun;
Ve biliyorum,
-
kadınlar sevmez kendilerini seven erkekleri-
vahşi bir bencillikle.
IV
Buldun mu,
gün batımına doğru yolladığın umut kuşlarını?
Gördün mü bir daha,
sana yaz
yağmurlarıyla
sırılsıklam bir
aşk getirdiklerini?