0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
710
Okunma
I
Gece yarısı
Küflü bir kabusun orta yerinde
Fısıltılarla sarmaş dolaş olup
Tedirgin bir dua ile avuturken ruhunu
Çorak toprakları düşün
Hiç birşey olmamış gibi
Yere yansıyan amorf gölgeni
Beynelminel yalnızlıkları düşün
Ve dinle sevgili
Öfke hep aynı yerden kaynatmış kırıklarını
Yanık bir saray* olmuş kalbin
İçinde cinayetlerin işlendiği
II
Huzursuz bir uzvun
hissettirdiği ağrıyım ben
Zamansız ve yersiz
Dokunabilmek için el değmemiş acılarına
Kırmalıyım yeniden seni
Dudaklarımın izi düşmüş coğrafyana
Aslında en çok sızlayan
Bir avuç etten ibaret
seven yerlerin
Ve ne güzel huyların
Düşler
Duvarlar
Yol
Düpedüz yaşama hevesi seninkisi...
-Yanık saraylar. Sevim Burak-