Sizi gidi düzenbazlar!
Bu şehir sizin yüzünüzden aşka aşık…
Bu demli gülüşler
kanatsız kuşların ve bakir kentin ruhundan akma...

Sizi gidi maviye düşman nesiller!
Gök sizin yüzünüzden ağır ve bulutlara bitap!
O gülüşleriniz var ya
düşman çatlatan
kadim şiirlerin gün yüzüne çıkmasına sebep!
Sizi gidi ölümsüz âşıklar
karanlık kuyuların başındaki aydınlıklar.
Hayalsiz değil sevdalarınız
o hengameli dünyanızda var umut…

Bu dem değil
kalbinize kene gibi yapışmış sevinçler bu demin değil
bu ömrünüzün nakışı!

Öyle hayasız gülüşleriniz var ki
kızmayın bana, hayasız değişlerime
uzun bir sevdanın
ulaşılmaz değerlerin sızılarına hayasızlık!

Sizi gidi düzenbazlar!
Bu şehir sizin yüzünüzden asi
olur olmaz gülüşlerinizin başındadır umut!

Demem ben kimseye sizi
korkmayın
kul olun sevda yelleriyle donatılmış kalplerinize
uzanın asırların derinliklerine
kendi şehrinizin aşk ile hayasız düşleri olun!
Mezopotamya gibi canlı
Sümbül’ün eteklerinde asırlarca süren öyküler olun
içten içe ağlayan ters laleler gibi gökle bir olun
merhametli topraklara salın fidanlarınızı…

Sizi gidi düzenbazlar
aşka âşıklar
mey bahçelerinin bulunmaz sızıları
korkmayın, anlatmam ben sizi kimselere!