bir aşka esir tuttuk cevher gibi yüreği
düşüp kalktık gönülce ömrü boşa mı verdik
firak maharet değil aşkta vuslat gereği
dağ bayır aşaraktan gönle hep sevgi derdik

yürekten parçalandık engelleri aşarken
hiç kopmadık bağlandık sabır gölü taşarken
biz ne yargılar gördük zordu aşkı yaşarken
aşk bizim meşk bizimdi karşı çıkanı yerdik

birliktelikteki an ömre bedeldi sanki
aniden döndü kader böldü gönlü inan ki
formalite sebeple maşuk buldu bir yankı
attı vuslatı kora ipleri kökten gerdik

tüm mazi kaldı bende atiye koşan da sen
içim yanar dağlarım sevinçle coşan da sen
suç ve günah hiç yokken bırakıp kaçan da sen
hani söz vermiştin sen ölene kadar yardık

gün gelir çok ararsın saçı başı yolarsın
yaş geçip de gidince eziliş de solarsın
kimse bakmaz yüzüne gönlü köze bularsın
güya ki biz bu aşkta sonuna kadar vardık…



(27.08.2016) AZAP…