Yağmurlar başladı kahrından yağmurlar
Ağustos on üç ağlıyor göklere değen bulutlar
Sol yanıma dayandı koca dağ gibi yumruk
Boğazımda düğüm düğüm bir hıçkırık



Yeşersin toprağa ekilen tohum yeniden
Yaprak açsın ağaç filiz sürsün dal
Soldu bahçelerde al karanfiller gonca güller



Nesine bu insanoğlunun dünya malı nesine
Kim bir parça sırtında götürdü ki öte tarafa
Yedik içtik ağız dolusu bir küçük şükürdük olsa olsa



İnsanın
Tanrıya eş koşması insanın insana egemen olması
Mümkün mü hükümranlık insanlığa sığmayan üstünlük
Neden bu kadar tavanda egonuz
Var mıdır tanrıdan başka hükümran başı bulutlara değen




Her sonbahar biraz ölüme benzer
Benzi solar ağaçların yaprak dökülür
Kan damarda yavaşlar artar ruhlarda umutsuzluklar
Göç eder göçmen kuşlar leylekler
Gözlerinde yağmurlar başlar göğün kirpiklerinden
Mavi solar gri umutlara yerleşir




Issız bir sokaktır arda kalan ruhta
Düşkün yorgun hasatlar bağbozumundan
Tozu kalır un olur sökülen başaktan
Aş olur ekmek olur yar canına kurban Anadolunun
Dişediş umut doğar her umutsuzluktan
Cenk olur gün doğar insanoğlu türkoğlu türk
Vazgeçmez sütünü emzirdiği emdiği hürriyetten!!




Umutsuzluktan umut doğar…


Nurten Ak Aygen
13.08.2016
Ekleme: 24.08.2016