...



düşündüm de
aklım almıyor insanların bu acımasızca fütursuzluğunu
inanmıyorum çoğunun vicdân taşıdığına da
çok ağırlık yaptığı için
kesin bir yerde çıkarları uğruna s’atmış olmalılar
çoğunun egosu da tavan yapmış maşallah
yüksekleri görür olmuş hep gözleri
hatta bazılarının burnu sığmamış kaf dağının eteklerine bile
be mübarek zat bâki mi sandın
tek nefeslik emânet canını
"topraktan geldik, toprağa boyanacağız"
hatırla sevdiklerini gömdüğün mezarlıkları
hatırla salya sümük ağladığın zamanları






zaman makinası da icât edilmedi
zaten o en afilli yalanımız
geri dönüp de telâfi edebilesin o ahmak hatalarını
pişman olup ahlanıp vahlanacağına
kokusunu içine çeke çeke
bağrının içine basa basa
çok geç kalmadan sımsıkı sarıl sevdiklerine
sevdiğini söylemekten yorulma, korkma da
yarın kıymetlim dediklerini kaybettiğinde
en çok da mutluluk ekebilesin gözü yaşlı anıların arasına
ki; gerçekten güzel ağarlayabilesin kalbindeki şefkâtle onları






âhh işte
sevgi kurtaracak dünyayı
ama gerçek sevgi
gerçek aşk
bunu bir anlasa insanlık
yaşarken dövü(l)nmekten
kanlı coğrafyada nefes almaktan
küçücük bebeklere bile yan gözle bakmaktan arınacak
arınacak bütün çirkinliklerden
sona erecek din, dil, ırk ayrımı





âhh Allah’ım genizime dolan bu tütün kokusu da
neyin nesi şimdi
parmaklarımın uçları da sararmış
avuçiçlerimin sızısı da dinmiş en sevdiğim papatyalarla
ooff canım babam sen mi geldin rüyama bu gece
sen mi söyle
hoşgeldin yüreğimin en güzel gülüşü
hoşgeldin ömrümün bitimsiz hasreti
hoşgeldin sığındığım tek korunaklı düşüm






ne iyi ettin de geldin
çocuklarım da seni çok özlemiş
unutmadan annem de
burdaki Alman doktor bile
bahçemdeki balıklar, çiçekler, kuşlar da
bisikletinle arşınladığın gurbetin bütün kaldırımları
dağı, taşı, denizi, gölü, göğü, bulutları, yağmuru, çamuru
hatta yaramazım bile
sen yaramazı bilmezsin ama
ben o kadar çok dertleştim ki onunla
birlikte çay, kahve içip gülüştüğümüz o çardağın altında
inan seni en az benim kadar
hatta çoğu kişiden daha iyi tanıyor
dost bildiklerinden daha çok anıyor baba
daha çok...












nagi han