Ey benim gönlümdeki ahuzar/ım
Sorgusuz ve sualsiz gönül kapılarıma adım atışında
Karanlığımı aydınlatan sabahımı nurlandıran
Gül mevsiminde sergilediğin sevdan ile
Gönlümün en Latif halini almamalıydın
Kin/dar düşüncelerin ile yerle yeksan edilişim
Sonra alnıma yapıştırdığın kocaman
’Git ve bir daha gelme’ ile
Benim olmadığın yankılanıyordu gönül hanemde
Ve gözlerinden süzülüp yüreğime damlayan yas/ın
Ömrümün heba oluşunu izletiyordu bana
Sen benim ifşa edemediğim alem-i mahşerimsin

Ey benim gönlümdeki ahuzar/ım
Bir ben ağıtlıyorum sensizliğimdeki gecelere
Bir ben kahr oluyorum leyl’imdeki ahrazlara
Bir ben korlanıyorum Nemrud-i ateşle
Sonra kendimi döküyorum Yakub’un göz pınarlarına
Ve yutkunamadığım sen kalıyorsun dilimde
Aklım ruhum savrulur iken gönlüme
Dudaklarıma sirayet etmiş gözyaşlarınla
Sen, sen diye hıçkıramadığımsın


Ey benim gönlümdeki ahuzar/ım
Artık ruhum savruluyor iç kanamalı susmalarına
Sen şiddetinde artçı sarsıntılar taşıyor gönlüm
Sayki zindanlarda yüreği harlanan Yusuf idim
Sayki Musa’nın asasıyla sinesi yarılan idim
Ardın sıra peşimden sürüklediğim ölüm ile
SUSTUM..! Eyüb sabrı misali SUSTUM..!
Suskunluğumu kalan ömrüme kefen biçip
Ruhuna fatiha okuyamadığımsın


Ey benim gönlümdeki ahuzar/ım
Savrulur iken bedenim dudaklarımdan akan kelimelere
Saçlarından dökülüyor yüreğimin yalnızlığı
Veryansın ediyor ruhum AŞK’a akmayan dualara
Alem-i aşka sürgün edilmiş omuzumdaki leşim ile
Gözyaşımdaki son tebessümü ardımda bırakarak
Ve bir lahza olsun hasbihale hasretle
Ölümsüz AŞK’ı arzulamakta iken gönlüm
Ey toprak.! Şehadetim ile benide bağrına basarmısın.


Ey benim gönlümdeki ahuzar/ım
Z/amansız gidişinin ardında kalan
Kefensiz bedenimin kurak yalnızlığı
Kabuk tutmayan yüreğimin fakir kelimeleri
Ve Darbe-i azabın ile İsmail’i bir teslimiyet
Hasılı kelam
Ömre Arz-ı şükran, Afet-i can/sın yar

Ayhan DOĞAN

----------------------------
Latif : Mülâyim. Yumuşak. Nâzik.Güzel. Şirin.lutf edici.
Kindar : Kin tutan. İçinde kin ve garez besliyen.
İfşa : Duyurmak. Meydana çıkarmak. Gizli bir şeyi herkese duyurmak.
Âlem : Bütün cihan. Kâinat.Dünya.
Mahşer : Toplanma yeri. Kıyametten sonra insanların tekrar dirilip toplanmaları ve toplandıkları yer.
Ahraz : dilsiz, hem sağır hem dilsiz
Sirayet : Yayılmak, bulaşmak, geçmek.
Darbe : Vuruş, vurma, çarpma.Musibet, belâ, âfet, felâket.
Azab : Eziyet. Büyük sıkıntı. Şiddetli elem
Arz-ı şükran : Teşekkür etmek
Afet-i can : can afeti. canı alıp götüren. canı candan geçiren. canı canana teslim eden
Ahüzar : Ah çekip inleme